၂၀၁၆ ခုႏွစ္၊ အေမရိကန္သမၼတေရြးေကာက္ပြဲ မဲဆြယ္ကာလ၊ 9/11အၾကမ္းဖက္မႈ ၁၅ႏွစ္ေျမာက္အမွတ္တရေန႔တြင္ သမၼတေလာင္းဟီလာရီကလင္တန္သည္ ထိုအထိမ္းအမွတ္အခမ္းအနား တက္ေရာက္စဥ္ ႐ုတ္ရက္မူးေဝၿပီး အခန္းအနားမွျပန္ခဲ့ရေသာေၾကာင့္ တိုင္းျပည္၏ နံပါတ္ တစ္ေခါင္း ေဆာင္ျဖစ္ရန္ ရည္သန္ေနေသာ သူ၏က်န္းမာေရးအေျခအေနႏွင့္ပတ္သက္၍ ေစာေၾကာစရာျဖစ္ခဲ့ရ သည္။ သို႔ေသာ္ ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား၏ သမိုင္းေၾကာင္းကို ၾကည့္လွ်င္ ေခါင္းေဆာင္အေတာ္မ်ားမ်ားသည္သ ူတို႔၏ေရာဂါဘယကို စာဖြဲ႕ေလာက္စရာမဟုတ္ဟု သေဘာထားဟန္ရွိသည္။ သာမန္လူတို႔က နာတာ႐ွည္လူနာအျဖစ္ တၿငီးၿငီးတျငဴျငဴျဖစ္ေနမည့္ေရာဂါမ်ိဳးကို သူတို႔က ဦးမၫြတ္သည္ကိုေတြ႔ရသည္။
ယင္းကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ စြမ္းစြမ္းတမံ အ႐ွိခဲ့ဆံုးပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးကား အေမရိကန္ျပည္သူတို႔ အၾကည္ညိဳခဲ့ၾကဆံုး၊ အားအက်ခဲ့ဆံုး သမၼတတဦးျဖစ္ခဲ့သူ ဂြၽန္အက္ဖ္ကေနဒီ ပင္ျဖစ္သည္။ ကေနဒီ သည္ ၁၉၆၀ ျပည့္ႏွစ္သမၼတအျဖစ္ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ခံရသည့္ကာလတြင္ အသက္ ၄၃ ႏွစ္အရြယ္သာ႐ွိခဲ့ေသးသည္။ အမ်ားျပည္သူတို႔အျမင္တြင္ က်န္းမာၾကံ့ခိုင္ေသာလူရြယ္၊ ႏိုးႂကြားတက္ႂကြေနေသာသူတေယာက္ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ ထိုအသြင္ေပါက္ေနေအာင္လည္း ဂ႐ုတစိုက္ပံုဖမ္းထားခဲ့သည္။ တကယ္တမ္းတြင္ သူသည္ ေရာဂါဘယအေတာ္မ်ားမ်ား ခံစားေနခဲ့ရသည္။ ထိုေရာဂါဘယတို႔ကို ကာကြယ္ေဆးဟန္႔တားေဆး၊ ေခ်ဖ်က္ေဆးမ်ားသာမက ေရာဂါဒဏ္ ေဆးဒဏ္ခံသာေအာင္ ခႏၶာကိုယ္အားျဖည့္ပဋိဇီဝေဆးမ်ားလည္း မွီဝဲေနခဲ့ရသည္။
ကေနဒီမွာ Addison ေရာဂါ (ဟိုမုန္းစနစ္ ခ်ဳိ႕ယြင္းမႈေရာဂါ) ႐ွိသည္ဟု ၁၉၆၀ ျပည့္ႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲမဲဆြယ္ကာလတြင္ သူ၏ၿပဳိင္ဘက္မ်ားက စြပ္စြဲခဲ့သည္။ ဤသည္ကို ကေနဒီ၏ မိသားစု ဆရာဝန္က ကေနဒီတြင္ တီဘီေရာဂါမွဆင့္ပြားအက်ိဳးဆက္ျဖစ္ေသာ Addisonေရာဂါသင့္ေနျခင္း မ႐ွိဟုေသာ ျငင္းဆိုခ်က္အား မည္သည့္ Addison ေရာဂါမွသင့္ေနျခင္းမ႐ွိဟု ျငင္းဆိုသည့္သေဘာ သက္ေရာက္ေအာင္စကားလံုးကို အလိမၼာႂကြယ္စြာ အသံုးျပဳခဲ့သည္။ သို႔ျဖင့္ ၿပိဳင္ဘက္မ်ားလည္း ကေနဒီတြင္ Addison ေရာဂါ မ႐ွိဟု လက္ခံၿပီး ထိုကိစၥကို ဥပကၡာ ျပဳလိုက္ေတာ့သည္။
သို႔ေသာ္ တကယ္တမ္းတြင္မူ ကေနဒီတြင္ အမ်ဳိးအစား၂ Addison ေရာဂါသင့္ေနခဲ့သည္။ ထို အမ်ိဳးအစားမွာ တီဘီေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ ကိုယ္ခံအားနည္းပါးျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ Addison ေရာဂါ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ ထိုေရာဂါေၾကာင့္ ပန္းေသးပန္းညိဳးျခင္း ၊ေမာပန္းျခင္းႏြမ္းနယ္ျခင္း၊ မူးေဝျခင္း၊ေအာ့အန္ျခင္း၊ ၾကြက္သားမ်ား အားယုတ္ျခင္း၊ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ က်ဆင္းျခင္း၊ ေခြၽးထြက္မ်ားျခင္း၊ ဒူးမခိုင္ျခင္း၊ အလိုမက်စိတ္မ်ားျခင္းမ်ား ျဖစ္တတ္သည္။ ကေနဒီသည္ ႏွစ္ႀကိမ္မွ် လူသိ႐ွင္ၾကားေခြ လဲဖူးသည္။ တႀကိမ္မွာမူ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံသို႔ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ဝန္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ခရီးတစ္ေခါက္တြင္ျဖစ္သည္။ ထိုေရာဂါေၾကာင့္ ကေနဒီသည္ ေသာက္ေဆးထိုးေဆး ဆယ္မ်ိဳးခန္႔ကို ေန႔စဥ္ ႏွစ္ႀကိမ္မွ် မီွဝဲခဲ့ရသည္။
ျပင္သစ္သမၼတ ဖရန္စ္ကြိဳင္းစ္ မစ္ထာရန္းသည္ ၁၉၈၁ ခုႏွစ္မွသည္ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္အထိ သမၼတ သက္တမ္း ႏွစ္သက္တမ္းဆက္တိုက္ သမၼတျဖစ္ခဲ့သည္။ သမၼတရာထူးကို စြန္႔လြတ္ၿပီး တစ္ႏွစ္အၾကာ ၁၉၉၆ခုႏွစ္တြင္မူ သူသည္ ကင္ဆာေရာဂါျဖင့္ ေသဆံုးခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ကင္ဆာတို႔ ထံုးစံအတိုင္း သူသည္ ထိုေရာဂါကို ေကာက္ခါငင္ကာရ ေသဆံုးခဲ့ျခင္း မဟုတ္ေခ်။ သမၼတအိမ္ေတာ္ျဖစ္ေသာ အလ္ဆီ နန္းေတာ္တြင္ ေနထိုင္စဥ္ကာလကတည္းကပင္ ထိုေရာဂါက တေျမ့ေျမ့ဒုကၡေပးေနခဲ့ သည္။
သို႔ေသာ္ ထိုကိစၥကို အမ်ားသူငါ မသိ႐ွိေစရန္ သူ၏သမားေတာ္ႀကီးက ပိပိရိရိဖံုးကြယ္ထားခဲ့သည္။ သမၼတႀကီး ျပည္ပခရီးေရာက္ေနခိုက္၊ ဧည့္ေဂဟာတြင္ တည္းခိုေနခိုက္တြင္ ေဆးသြင္းရန္၊ ပုလင္းခ်ိတ္ရန္လိုလွ်င္ပင္ သက္ဆိုင္ရာႏိုင္ငံ၏အရာ႐ွိမ်ား မရိပ္မိေစရန္ ဓာတ္ပံုခ်ိပ္၊ အကၤ် ီခ်ိပ္မ်ားကို အေရးေပၚခ်ိပ္မ်ားအျဖစ္ အသံုးျပဳခဲ့ၾကသည္။ ျပင္ သစ္သံရံုးမ်ားတြင္ တည္းခိုေနလွ်င္ပင္ ထိုသို႔ေသာ ဖံုးဖံုးကြယ္ကြယ္ျပဳရပ္မ်ားျဖင့္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ထားခဲ့သည္။
တိုင္းျပည္ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္ မျဖစ္ခင္ကတည္းကပင္ ကိုယ့္ေရာဂါကို တိုင္းသိျပည္သိျဖစ္သြားသည့္ အေနၾကံဳခဲ့သူမွာ လက္႐ွိၿဗိတိန္ႏိုင္ငံ၏ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ထရီဆာေမ ပင္ျဖစ္သည္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးအျဖစ္ သူ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနခိုက္ တေန႔တြင္ သူ ျပင္းထန္စြာအေအးမိဖ်ားနာခဲ့ သည္။ သူ၏အမ်ိဳးသားကဲ့သို႔ပင္ အေအးမိအဆုတ္နာျဖစ္မည္ဟု ထင္မွတ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ထိုသို႔ မဟုတ္ခဲ့ေခ်။ သူ ဆီးခ်ိဳေရာဂါအမ်ိဳးအစား (၁)သင့္ေနခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ထိုေရာဂါ အက်ိဴးဆက္မ်ားခံစားေနခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုအတြက္ တစ္ေန႔ေလးႀကိမ္ အင္ဆူလင္ ထိုးခဲ့ရသည္။
” ဒီလိုျဖစ္သြားလို႔ ငါေတာ့ ဘာမွမလုပ္ႏိုင္၊ မကိုင္ႏိုင္ဘူးလို႔ မခံစားမိဘူးလို႔ သိေစခ်င္တယ္” ဟု ထိုစဥ္ကာလ အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုတြင္ သူ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ “တကယ္တမ္းေျပာရရင္ လုပ္ခ်င္တာေတြ ပိုလို႔ေတာင္လုပ္ျဖစ္လိုက္ေသးတယ္။ ဥပမာ- ဆြစ္ဇလန္ႏိုင္ငံကို အပန္းေျဖခရီးသြားေတာ့ ကြၽန္မ အမ်ဳိးသားႏွင့္ကြၽန္မ ေတာင္တက္ခရီးေတြ ပိုလို႔ေတာင္ တက္လိုက္ခဲ့ေသးတယ္။ ပိုၿပီး လမ္းေတြေလွ်ာက္ခဲ့ေသးတယ္။ မလုပ္ျဖစ္မကိုင္ျဖစ္ေအာင္ ဘာကမွ အဟန္႔အတား မျဖစ္ပါဘူး။ ကြၽန္မ အလုပ္ကြၽန္မေကာင္းေကာင္းလုပ္ႏိုင္ပါတယ္။”
မွန္ေပသည္။ ယခု သူတဆင့္တက္၍ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္လုပ္ေနျခင္းကား တိုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္တို႔ သည္ သူတို႔၏ေရာဂဘယကို ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥဟု သတ္မွတ္ၿပီး တိုင္းေရးျပည္ရာတြင္ ဝင္အ႐ႈပ္မခံေစသည့္ သာဓကဟုပင္ ဆိုရေပမည္။
Author – ႏိုင္သစ္
